ในบทความต่างๆ ก่อนหน้านี้ เราได้เรียนรู้ว่าเลนส์มุมกว้างอัลตร้าไวด์เป็นเลนส์ที่เหมาะมากสำหรับการสร้างเส้นนำสายตาเนื่องจากสามารถสร้างมุมมองเปอร์สเป็คทีฟเกินจริงและทำให้เส้นดูยาวขึ้น ส่วนเลนส์เทเลโฟโต้นั้น เมื่อเทียบกันแล้วจะบีบมุมมองภาพ แต่เอฟเฟ็กต์ที่เกิดขึ้นกับเส้นนำสายตาอาจได้ผลดีกว่า ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับไอเดียทางศิลปะของคุณ! ต่อไปนี้คือวิธีที่ช่างภาพคนหนึ่งใช้เลนส์เทเลโฟโต้เพื่อทำให้แนวคิดของเขาเป็นจริง (เรื่องโดย Masato Mukoyama, Digital Camera Magazine)

EOS 5D Mark II/ EF70-200mm f/2.8L IS II USM/ FL: 200 มม./ Manual exposure (f/2.8, 30 วินาที, EV +0.3)/ ISO 100/ WB: 5,750K

 

แนวคิดเบื้องหลังการถ่ายภาพ: “ความฝันแห่งคืนฤดูใบไม้ผลิ”

ภาพถ่ายจะสะท้อนลักษณะที่แท้จริงของตัวแบบ แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่คุณจินตนาการจะสะท้อนมุมมองส่วนตัวของคุณเองด้วย นอกเหนือจากความรู้ที่คุณมีเกี่ยวกับตัวแบบ

หลังจากเล็งกล้องไปที่ตัวแบบ ก่อนที่ผมจะปล่อยชัตเตอร์ ผมจะจินตนาการว่าภาพสุดท้ายที่ผมต้องการจะดูเป็นอย่างไร สำหรับภาพถ่ายนี้ ผมได้รับแรงบันดาลใจจากเสน่ห์อันน่าหลงใหลของซากุระยามค่ำคืนและบรรยากาศชวนฝันของฉาก จึงทำให้ผมได้แนวคิด “ความฝันแห่งคืนฤดูใบไม้ผลิ”

สองสิ่งที่ผมต้องทำเพื่อให้ได้ภาพอย่างที่จินตนาการไว้:
i) ลดองค์ประกอบที่แสดงให้เห็นความเป็นจริง
ii) ดึงดูดความสนใจผู้ชมเข้าไปในฉากเพื่อให้พวกเขา “ดื่มด่ำ” ไปกับฉากนั้น

ซึ่งทำได้โดย:
- ใช้การตั้งค่าสมดุลแสงขาวโทนสีเย็น
- ใช้ประโยชน์จากระยะชัดตื้นและเอฟเฟ็กต์การบีบมุมมองภาพของเลนส์เทเลโฟโต้

 

เทคนิคที่ 1: ใช้เอฟเฟ็กต์การบีบมุมมองภาพที่ระยะเทเลโฟโต้เพื่อให้ผู้ชมดื่มด่ำไปกับฉาก

ภาพนี้ถูกถ่ายบนทางลาดชันขึ้นที่ช่วยให้มองเห็นเส้นทางได้อย่างชัดเจน ซึ่งหมายความว่า พื้นที่ว่างเปล่าและองค์ประกอบ เช่น ท้องฟ้าสีครามที่คุณเห็นในภาพด้านล่างที่ถ่ายด้วยระยะ 70 มม. อาจดึงความสนใจของผู้ชมไปได้โดยง่าย

การใช้ระยะเทเลโฟโต้ 200 มม. ไม่เพียงแต่ทำให้ท้องฟ้าอยู่นอกเฟรมภาพเท่านั้น แต่ยังทำให้ต้นซากุระดูใกล้กันมากขึ้นและดูมีจำนวนมากขึ้นเช่นกันเนื่องจากเอฟเฟ็กต์การบีบมุมมองภาพ ผมพบว่านี่เป็นวิธีหนึ่งที่มีประสิทธิภาพมากในการตัดองค์ประกอบที่ดึงความสนใจของผู้ชมออกไปและทำให้ภาพถ่ายดูน่าประทับใจยิ่งขึ้น

“มุมมองเปอร์สเป็คทีฟ” หมายถึงอะไร ค้นหาคำตอบได้ที่:
พื้นฐานเกี่ยวกับเลนส์ #5: เปอร์สเป็คทีฟ

เคล็ดลับ: เพิ่มเอฟเฟ็กต์ให้เด่นชัดขึ้นโดยใช้รูรับแสงกว้างขึ้นเพื่อสร้างโบเก้ สำหรับภาพถ่ายนี้ ผมสร้างโบเก้ในส่วนโฟร์กราวด์ ซึ่งช่วยดึงสายตาของผู้ชมไปยังพื้นที่ที่อยู่ในโฟกัสตรงกลางและพื้นหลังของภาพ

 

เทคนิคที่ 2: ถ่ายจากระดับต่ำ

เส้นที่เกิดจากทางรถไฟเป็นเส้นนำสายตาที่นำสายตาของผู้ชมไปตามต้นซากุระ วิธีนี้จะสร้างมิติความตื้นลึก อีกทั้งในภาพนี้ยังให้ความรู้สึกที่ตระการตาและน่าประทับใจด้วย

การถ่ายภาพจากระดับต่ำจะทำให้เอฟเฟ็กต์เส้นนำสายตาชัดขึ้นเมื่อเทียบกับการถ่ายภาพในระดับสายตาหรือระดับสูง

ผมลองถ่ายภาพจากระดับต่ำในความสูงที่แตกต่างกัน เพื่อให้มองเห็นรางได้อย่างชัดเจน คุณจะเห็นได้ว่าไม่จำเป็นต้อง “ยิ่งต่ำยิ่งดี” เสมอไป

เหนือพื้นดิน 75 ซม.: สูงเกินไป

เนื่องจากกล้องอยู่เหนือพื้นดินมากกว่าเมื่อเทียบกับภาพด้านล่างที่มีโบเก้ในส่วนโฟร์กราวด์น้อยกว่า ทางรถไฟดูยาวขึ้น แต่สายตาของเราถูกดึงดูดไปที่จุดรวมสายตาที่อยู่ห่างออกไปมากกว่า แม้จะเพิ่มความลึกให้กับฉาก แต่ก็เพิ่มระยะห่างด้วย ซึ่งทำให้เรารู้สึกดื่มด่ำกับภาพน้อยกว่า เมื่อเทียบกับเวลาที่ปลายรางรถไฟไม่ได้ดูไกลออกไปมาก จึงเป็นสาเหตุด้วยว่าทำไมระดับสูงๆ ไม่ได้ช่วยให้ผมได้ภาพที่ผมต้องการ

เหนือพื้นดิน 25 ซม.: ต่ำเกินไป

ติดพื้นดินเกินไป ความสนใจของเราถูกดึงไปที่ทางรถไฟมากกว่าต้นซากุระ

เหนือพื้นดิน 50 ซม.: เอฟเฟ็กต์ที่ดีที่สุดสำหรับผม

พลังทางอารมณ์ของภาพทางรถไฟและต้นซากุระดูมีสมดุลที่ดี

จากด้านบน เราจึงสรุปได้ว่าสำหรับฉากนี้ เส้นนำสายตาจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดก็ต่อเมื่อกล้องอยู่เหนือพื้นดิน 50 ซม.

หมายเหตุ: อย่าใช้ระดับความสูงนี้เป็นแนวทางเสมอไป เนื่องจากตำแหน่งของกล้องที่ได้ผลสำหรับคุณจะขึ้นอยู่กับฉากที่คุณถ่ายภาพและภาพที่คุณจินตนาการไว้เสมอ ควรลองถ่ายภาพจากตำแหน่งและมุมต่างๆ จนกว่าคุณจะได้ภาพที่ต้องการ!

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประโยชน์ของเลนส์เทเลโฟโต้ได้ใน:
เทคนิคของเลนส์เทเลโฟโต้: การสร้างโบเก้ซ้อนกันหลายชั้น
2 เทคนิคทันใจที่ช่วยเพิ่มชีวิตชีวาให้ภาพพอร์ตเทรตกลางแจ้งของคุณ
วิธีถ่ายภาพไฟประดับตกแต่งเพื่อสร้างบรรยากาศชวนฝัน

 

---

---