บทที่ 4 จะอธิบายถึง 3 ประเด็นในการเพิ่มเอฟเฟ็กต์ "โบเก้" ซึ่งเราได้เรียนรู้ต่อเนื่องมาตั้งแต่บทที่แล้ว ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่สนใจจะใช้กล้องมิเรอร์เลส หรือเพิ่งซื้อกล้องใหม่ บทความชุดนี้จะนำเสนอบทเรียนที่เข้าใจง่ายเกี่ยวกับเทคนิคการถ่ายภาพสวยๆ ด้วยกล้อง EOS M ซึ่งสามารถให้คุณภาพของภาพถ่ายระดับสูง และยังง่ายต่อการใช้งานแม้จะเพิ่งเริ่มถ่ายภาพ เมื่อเรียนรู้เรื่องพื้นฐานเกี่ยวกับกล้องและภาพถ่ายแล้ว คุณจะสามารถถ่ายภาพตามที่ต้องการได้อย่างง่ายดาย! (ภาพโดย: Takeshi Akaogi เขียนและเรียบเรียงโดย: ฝ่ายบรรณาธิการนิตยสาร Camera Biyori)

Q: จะสร้างเอฟเฟ็กต์โบเก้ที่เด่นชัดยิ่งขึ้นได้อย่างไร?

A: ระยะห่างระหว่างตัวแบบกับแบ็คกราวด์ รวมถึงเลนส์ที่เลือกใช้เป็นข้อพิจารณาที่สำคัญในการสร้างเอฟเฟ็กต์โบเก้ที่มีขนาดใหญ่ขึ้น

จุดที่ 1: โฟกัส / เข้าใกล้ระยะโฟกัสใกล้สุดของเลนส์เท่าที่จะสามารถทำได้

ระยะใกล้สุดที่สามารถทำการโฟกัสได้ เรียกว่า ระยะโฟกัสใกล้สุด ซึ่งเป็นระยะห่างจากเซนเซอร์ภาพถึงตัวแบบ และเปลี่ยนไปตามเลนส์ ยิ่งใกล้ตัวแบบมากขึ้น ความเบลอบริเวณด้านหน้าและด้านหลังของจุดโฟกัสก็จะยิ่งใหญ่ขึ้น

จุดที่ 2: ระยะห่าง / เพิ่มระยะห่างระหว่างตัวแบบกับฉากหลัง

กล้องจะจับโฟกัสบนระนาบของตัวแบบ (= ระยะห่างจากเลนส์) (ดูบทที่ 2) ลักษณะข้อหนึ่งคือ ยิ่งระยะห่างจากตัวแบบที่โฟกัสไกลขึ้น เอฟเฟ็กต์แบ็คกราวด์เบลอก็ยิ่งใหญ่ขึ้น

จุดที่ 3: เลนส์ / ลองใช้เลนส์เดี่ยว!

ยิ่งค่ารูรับแสง (ค่า f) ของเลนส์น้อยลง เอฟเฟ็กต์โบเก้ในภาพที่ได้ก็จะยิ่งใหญ่ขึ้น ค่ารูรับแสงที่มีตัวเลขต่ำสุด คือ ขนาดรูรับแสงที่กว้างที่สุด เลนส์เดี่ยวหลายตัวที่มีโครงสร้างเรียบง่ายมักมาพร้อมกับค่ารูรับแสงต่ำๆ

มาลองดูกัน! ถ่ายภาพด้วยเอฟเฟ็กต์ “โบเก้”!

ด้านล่างนี้ คือภาพตัวอย่างที่มีการโฟกัสบนตัวแบบหลากหลายรูปแบบ ดังนี้ (1) โคมไฟ (2) ปกหลังของหนังสือในระยะโฟร์กราวด์ (3) นก และ (4) ผลไม้สีแดงจากต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้กึ่งกลางภาพ การสร้างแบ็คกราวด์เบลอช่วยให้คุณสามารถสื่อภาพในส่วนที่ต้องการขับเน้นได้เป็นอย่างดี