ขณะสร้างสรรค์ผลงานภาพถ่าย คุณจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับทั้งตัวแบบหลักและตัวแบบรองด้วย ภาพถ่ายสองภาพที่มีตัวแบบหลักเดียวกันแต่มีตัวแบบรองต่างกันจะถ่ายทอดอารมณ์ออกมาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เรามาดูกันว่าช่างภาพมืออาชีพเลือกตัวแบบรองในฉากแบบต่างๆ อย่างไร (เรื่องโดย: Masatsugu Koorikawa)

หน้า: 1 2

ถ่ายทอดความพลุกพล่านวุ่นวายของท่าเรือด้วยตัวแบบรอง

ตัวแบบหลักในภาพนี้คือสะพานแขวนที่ปรากฏอยู่ในแบ็คกราวด์ และในการเน้นให้โดดเด่น ผมเลือกท่าเทียบเรือที่ชุลมุนวุ่นวายซึ่งอยู่ติดกับท่าเรือในโฟร์กราวด์ให้เป็นตัวแบบรอง เป้าหมายสำหรับการเลือกตัวแบบรองเช่นนี้ก็เพื่อถ่ายทอดความวุ่นวายของท่าเรือออกมาได้เป็นอย่างดี

ผมถ่ายภาพนี้ในช่วงเวลาที่ท่าเทียบเรือไม่ได้รับแสงสว่างจากแสงอาทิตย์ เพื่อป้องกันไม่ให้ดูเด่นเกินไป

[ตัวอย่างที่ 1]

EOS 5D Mark III/ EF70-200mm f/4L IS USM/ FL: 127 มม./ Aperture-priority AE (f/11, 1/500 วินาที, EV-0.5)/ ISO 400/ WB: อัตโนมัติ

ในการสร้างความเปรียบต่างระหว่างแสงสว่างและความมืดในฉากนี้ ผมตั้งใจเลือกช่วงเวลาที่ท่าเทียบเรือในโฟร์กราวด์อยู่ภายใต้ร่มเงา ซึ่งจะส่งผลให้ตัวแบบหลักหรือสะพานแขวนนี้ปรากฏเด่นชัดขึ้น

ถ่ายทอดความนุ่มนวลด้วยตัวแบบรองเบลอในโฟร์กราวด์

ในตัวอย่างที่ 2 ผมให้ต้นหญ้าที่อยู่ในโฟร์กราวด์เป็นตัวแบบรอง ภาพนี้ถ่ายจากระยะห่างที่ไกลกว่าตัวอย่างที่ 1 ซึ่งจะทำให้เกิดเอฟเฟ็กต์ภาพเบลอในระยะโฟร์กราวด์ที่ต้นหญ้า จึงเป็นการเพิ่มความนุ่มนวลให้กับทั้งภาพ คุณจะเห็นภาพสะท้อนของสะพานแขวนบนพื้นผิวน้ำได้อย่างชัดเจน ซึ่งให้ความรู้สึกแตกต่างจากบรรยากาศความชุลมุนวุ่นวายในตัวอย่างที่ 1 อย่างมาก

[ตัวอย่างที่ 2]

EOS 5D Mark III/ EF70-200mm f/4L IS USM/ FL: 155 มม./ Aperture-priority AE (f/5.6, 1/2,000 วินาที)/ ISO 400/ WB: อัตโนมัติ

ให้สีสันเป็นตัวแบบรอง

ศิลปะกราฟฟิตี้บนกำแพงตามแนวชายฝั่งดูโดดเด่นสะดุดตา ผมจึงถ่ายภาพกำแพงให้เป็นตัวแบบหลัก ท้องฟ้า ทะเล กราฟฟิตี้ รวมถึงเสื้อของคนที่เดินผ่านไปล้วนอยู่ในโทนสีน้ำเงิน การจับคู่สีของตัวแบบรองกับตัวแบบหลักจะช่วยเพิ่มผลกระทบต่อความรู้สึกของทั้งภาพได้ ความบังเอิญเช่นนี้จะเปลี่ยนหัวใจสำคัญของภาพไปได้อย่างมาก

[ตัวอย่างที่ 3]

EOS 5D Mark III/ EF17-40mm f/4L USM/ FL: 22 มม./ Aperture-priority AE (f/8, 1/1,500 วินาที)/ ISO 400/ WB: อัตโนมัติ

สีน้ำเงินในองค์ประกอบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นทะเล ท้องฟ้า กำแพง และคนเดิน ผสมผสานกันอย่างลงตัวเหมือนกับมีปฏิกิริยาเคมีบางอย่างเกิดขึ้น เอฟเฟ็กต์นี้ช่วยดึงความสนใจของผู้ชมให้มาบรรจบกันที่บริเวณศูนย์กลางของภาพ

ภาพที่ไม่มีตัวแบบรองสร้างความรู้สึกที่เปล่าเปลี่ยวเงียบเหงา

หากถ่ายภาพโดยใช้มุมรับภาพและค่ารูรับแสงเท่ากับในตัวอย่างที่ 3 แต่ไม่มีตัวแบบรอง จะได้ภาพทิวทัศน์ที่ดูเปล่าเปลี่ยวดังเช่นในตัวอย่างที่ 4 เมื่อไม่มีเอฟเฟ็กต์สีในตัวอย่างที่ 3 เรื่องราวของภาพก็จะขาดหายไป เหลือเพียงเอฟเฟ็กต์เปอร์สเป็คทีฟ แต่อารมณ์ความรู้สึกจะต่างจากตัวอย่างที่ 3 อย่างมาก อย่างไรก็ตาม หากคุณตั้งใจจะถ่ายทอดความรู้สึกที่ดูเหงาๆ ก็ไม่ควรสร้างเอฟเฟ็กต์สีสัน

[ตัวอย่างที่ 4]

EOS 5D Mark III/ EF17-40mm f/4L USM/ FL: 22 มม./ Aperture-priority AE (f/8, 1/1,000 วินาที)/ ISO 400/ WB: อัตโนมัติ