ทำความรู้จักกับช่างภาพการเดินทางที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้กับการผจญภัยครั้งต่อไปของคุณ
ในโลกนี้ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นกว่าการผจญภัยอีกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการล่องเรือไปพักร้อนบนเกาะหรูหรือการปีนสำรวจภูเขา เรามีโอกาสมานั่งพูดคุยกับช่างภาพการเดินทาง Aaron Santos และค้นหาเรื่องราวเพิ่มเติมเบื้องหลังภาพถ่ายแต่ละภาพที่มอบแรงบันดาลใจให้เราเริ่มออกเดินทาง
EOS 5D Mark II, เลนส์ EF16-35 มม. f/2.8L II USM, f/7.1, 16 มม., 1/100 วินาที, ISO800
บัทเลอร์ของรีสอร์ท Six Senses Con Dao ในเวียดนามใต้กำลังยืนมองทิวทัศน์บนเทือกเขาเบื้องล่างรีสอร์ทที่เต็มไปด้วยแมกไม้เขียวขจี ในอดีต Con Dao เคยเป็นเกาะที่ใช้คุมขังนักโทษ แต่ปัจจุบันกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวสุดหรู
EOS 5D Mark II, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/8000 วินาที, ISO50
นักรบชาวเผ่ามาไซยืนมองทะเลทรายที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาในตอนเช้าตรู่ของประเทศเคนย่า
สวัสดีครับ Aaron คุณช่วยแนะนำตัวเองกับเราหน่อยได้ไหมครับ
ผมชื่อ Aaron Joel Santos เป็นช่างภาพชาวอเมริกันที่อาศัยและทำงานอยู่ในประเทศแถบเอเชียแปซิฟิกครับ ผมชอบสะสมกล้องฟิล์มขนาดเล็ก หนังสือภาพถ่าย และกระดาษทั่ว ๆ ระหว่างการเดินทางครับ นอกจากนี้ ผมยังเป็นคนที่กินได้ทุกอย่าง ยกเว้น สควอชเหลือง
ส่วนเรื่องการถ่ายภาพนั้น ผมจะพยายามสร้างสมดุลระหว่างการจัดองค์ประกอบภาพแบบอิสระกับตามขนบในภาพถ่ายครับ ผมคิดว่าถ้าจับสองสิ่งมาอยู่คู่กันจะทำให้งานออกมาสวย อย่างเช่น นำความมืดหม่นมาผสมผสานกับความสว่างไสว เป็นต้น ที่สำคัญที่สุดคือ ผมอยากให้ภาพถ่ายของผมสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้ชมอยากออกไปท่องเที่ยว อีกอย่างคือผมยังอยากใส่ความน่าค้นหาเข้าไปในภาพด้วย ลองนึกถึงภาพของสรวงสวรรค์ผ่านกระจกที่มีฝ้าปกคลุม หรือความทรงจำในอดีตห่างไกลที่คุณนึกไม่ค่อยออกดูสิครับ
ผมย้ายไปอยู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เมื่อปลายปี 2007 แต่ผมเริ่มทำงานเป็นช่างภาพการเดินทางอย่างจริงจังประมาณปี 2010 ครับ ผมต้องใช้เวลาช่วงหนึ่งหาแรงฉุดและฐานลูกค้า รวมทั้งสร้างเอกลักษณ์ของตัวเองขึ้นในอุตสาหกรรมนี้
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/1600 วินาที, ISO125
หญิงสาวกับวัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดนิญบิ่ญ ประเทศเวียดนาม
คุณอยากเป็นช่างภาพมาตลอดเลยใช่หรือเปล่าครับ
ไม่ใช่เลยครับ ผมจับกล้องครั้งแรกตอนเป็นวัยรุ่น จำได้ว่าผมหงุดหงิดกับมันมาก ผมรู้สึกว่ามันฉลาดเกินไปสำหรับผม (หรือไม่ก็ผมโง่เกินกว่าจะใช้มัน) ผมเรียนเกี่ยวกับวรรณกรรมและการเขียน อีกหลายปีหลังจากนั้นจึงกลับมาเรียนด้านการถ่ายภาพ ผมดีใจนะที่กลับมาสนใจการถ่ายภาพในตอนนั้น ถ้ามันเกิดขึ้นเร็วกว่านี้ ผมก็อาจยังโตไม่พอที่จะทำมันเป็นอาชีพน่ะครับ
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/400 วินาที, ISO50
น้ำใสและหาดทรายสีขาวบนเกาะกวม
อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณถ่ายภาพการเดินทาง แทนที่จะเป็นการถ่ายภาพสาขาอื่น
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นภูมิภาคเล็ก ๆ ครับ และเดินทางง่าย ปลอดภัย และราคาค่อนข้างถูก ตอนเรียน ผมเน้นเรียนวิจิตรศิลป์และการถ่ายภาพเพื่องานบรรณาธิการเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้น พอมาถึงเอเชีย ผมก็ต้องมาคิดดูใหม่ว่าอย่างจะถ่ายอะไร ทำไปทำมา ผมก็หันมาถ่ายรูปการเดินทางไปโดยปริยาย ผมชอบถ่ายรูปคนแล้วก็ภูมิทัศน์ที่เงียบสงบอยู่ตลอดนะ ผมคิดว่าการถ่ายรูปสองแบบนี้นี่แหละที่เป็นพื้นฐานในการสร้างผลงานถ่ายรูปการเดินทางของผม
EOS 5D Mark II, เลนส์ EF16-35 f/2.8L II USM , f/8, 23 มม., 1/1600 วินาที, ISO400
ชายหนุ่มท่ามกลางสายน้ำตกในเกาะกง กัมพูชา
คุณเดินทางบ่อยหรือเปล่า ถ้าไม่ได้ไปทำงาน
ตามปกติแล้ว ผมจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 2-3 สัปดาห์ต่อเดือนกับการทำงานต่าง ๆ ครับ แต่ถ้าผมมีเวลาว่าง ผมจะชอบเดินทางไปยังสถานที่ใหม่ ๆ และหาการผจญภัยครั้งใหม่ ๆ งานแค่พาผมออกไปไกลจากบ้านครับ และปกติแล้วก็จะกำหนดธีมไว้สำหรับสถานที่ต่าง ๆ แบบจำเพาะเจาะจง ดังนั้น ถ้าผมเดินทางของผมเอง ผมก็จะยืดหยุ่นแล้วก็ทำอะไรตามใจตัวเองมากกว่าปกติ
คุณหวังว่าภาพถ่ายของคุณจะสื่ออะไร
สิ่งสำคัญที่สุดคือ ผมคิดว่าภาพถ่ายการเดินทางเปิดโอกาสให้เราแสดงความเห็นอกเห็นใจ ความหวัง ความงดงาม การผจญภัย และอะไรอย่างอื่น ซึ่งทั้งหมดนี้รวมอยู่ในภาพถ่ายสวย ๆ ใบเล็ก ๆ ครับ
EOS 6D, เลนส์ EF24 มม. f/4.5L II USM, f/1.4, 24 มม., 1/1000 วินาที, ISO125
ประภาคารยามพระอาทิตย์ตกที่หาดเขาหลัก ทางตอนเหนือของเกาะภูเก็ต ประเทศไทย
ช่างภาพคนโปรดของคุณคือใครครับ
ช่างภาพคนโปรดบางคนของผมไม่ใช่ช่างภาพการเดินทางครับ ผมชอบ Sally Mann และ Sarah Moon, Robert Frank, Martin Parr, Daido Moriyama, Alex Webb, Peter Beard, Nan Goldin, Nobuyoshi Araki แล้วยังมีคนอื่นอีกหลายคน
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/1000 วินาที, ISO160
พนักงานของร้านอาหาร ao dai at Le Longanier ใน Cai Be บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เวียดนามใต้
ช่วยเล่าเกี่ยวกับงานถ่ายภาพงานแรกหน่อย
ผมคิดว่าการถ่ายภาพที่ถือว่าเป็นงานจริง ๆ ของผมคืองานของ The Wall Street Journal ผมถ่ายออกมาได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยครับ มันเป็นภาพการเดินทางไปยังกรุงฮานอย เวียดนาน โดยเน้นภาพของถนนบางสายในย่านเมืองเก่า ผมคิดว่าเป็นมันภาพที่บอกคนดูว่า ชื่อถนนสายเก่า ๆ เหล่านั้นเป็นสิ่งที่บอกว่าพ่อค้าแม่ค้าเขาขายอะไรกัน ซึ่งปัจจุบันพวกเขายังคงขายสินค้าเดิม ๆ เหมือนกับชื่อของถนนเส้นนั้น ๆ อยู่
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/4.5L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/1000 วินาที, ISO200
เรือลำเล็กลอยอยู่ในคลองบริเวณใจกลางเมืองโอตารุ ญี่ปุ่น
เราสังเกตเห็นว่าคุณถ่ายภาพในเอเชียมาเยอะมา
เป็นเพราะผมอาศัยอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาเก้าปีแล้วครับ ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดานะที่ภาพส่วนใหญ่จะผมจะวนเวียนอยู่ในภูมิภาคนี้ ตอนแรกที่ผมย้ายมาที่นี่ ผมอาศัยอยู่ในเมืองฮานอย ประเทศเวียดนาม ดังนั้น ภาพถ่ายส่วนใหญ่ของผมในช่วงแรก ๆ จะมาจากที่นี่เป็นหลัก
ตอนนั้นผมเพิ่งจะเรียนด้านการถ่ายภาพจบและวางแผนว่าจะเดินทางมาเที่ยวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยคิดว่าจะอยู่ที่นี่สักสามเดือน แต่ทำไปทำเวลาก็ผ่านมาเกือบสิบปีแล้ว
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/250 วินาที, ISO500
พ่อค้าแม่ค้าผักและผลไม้ในตลาดท้องถิ่นในกลางเมืองปณชี ประเทศอินเดีย
คุณเคยมีปัญหาเกี่ยวกับการเดินทาง/การสื่อสารบ้างไหม
มีแน่นอนครับ ปีแรกตอนมาอยู่เวียดนามผมพยายามเรียนรู้ภาษา แล้วก็เรียนรู้วิธีใช้ชีวิตในต่างประเทศครับ มันน่าตื่นเต้นมาก แต่บางครั้งก็มีเรื่องหงุดหงิดแล้วก็เหงา แต่ผมคิดว่าคนเราต้องเผชิญกับอะไรบางอย่างเมื่อต้องมาอยู่ในสถานที่ใหม่ ๆ และสัมผัสกับวิถีชีวิตแบบใหม่ ๆ และทำความเข้าใจโลกใบนี้ ซึ่งสุดท้ายแล้ว มันทำให้ผมเข้าใจวัฒนธรรมที่แตกต่างออกไปมากขึ้นครับ
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/3200 วินาที, ISO320
ผู้หญิงญี่ปุ่นในชุดกิโมโนสีเขียวกำลังยืนอยู่ในสวนสีเขียวในเมืองคิวชู ประเทศญี่ปุ่น
คุณเตรียมตัวเดินทางไปถ่ายรูปต่างประเทศอย่างไร ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยว่ากระบวนการเป็นอย่างไร
ตอนนี้มันเกือบจะกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาไปแล้วละครับ แต่โดยทั่วไปแล้ว ผมจะพยายามติดตามข่าวในภูมิภาคและเรื่องร่าว ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งในภูมิภาคของผมเองและประเทศอื่น ๆ ในแถบเอเชียแปซิฟิก ผมจะพยายามติดตามกฎระเบียบวีซ่าและสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แล้วก็เตรียมถุงเท้าและชุดชั้นในสะอาด ๆ ไว้อย่างเพียงพอ
EOS 5D Mark II, เลนส์ EF16-35 มม. f/2.8L II USM, f/2.8, 24 มม., 1/400 วินาที, ISO400
พระอาทิตย์ตกที่ไร่องุ่นเล็ก ๆ บนเทือกเขาใกล้กับทะเลสายอินเลในรัฐฉานของประเทศพม่า
คุณตั้งค่ากล้องแบบไหน
ผมเป็นช่างภาพที่ค่อนข้างสบาย ๆ ในแง่ของอุปกรณ์ ในการถ่ายภาพส่วนใหญ่ ผมจะใช้แค่กล้อง EOS 5D Mark IV ที่น่าเชื่อถือกับเลนส์อีกสองสามตัวเท่านั้น
ซึ่งทั้งหมดเป็นเลนส์ไพร์ม ทุกวันนี้ ส่วนใหญ่ผมจะถ่ายรูปด้วยเลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM และเลนส์ EF50 มม. f/1.2L USM สำหรับภาพถ่ายการเดินทาง ผมเคยลองพกเลนส์มุมกว้างส่วนใหญ่ไปด้วยนะ เผื่อว่าอยากเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย ผมเคยถ่ายรูปมุมกว้างมาก ๆ ซึ่งผมรู้สึกว่าภาพที่ได้ดูบิดเบี้ยวยังไงชอบกล พอมีเลนส์จำกัด ผมก็ต้องมองสิ่งที่จะถ่ายแตกต่างไปจากเดิม เพื่อให้งานที่ออกมาดีและอยู่ภายในกรอบที่ผมกำหนดขึ้นมาให้กับตัวเอง
คุณมีสิ่งที่ต้องนำไปด้วยตอนเดินทางไปทำงานต่างประเทศหรือเปล่าครับ
สิ่งที่ผมจะนำไปด้วยนั้นเรียบง่ายมากครับ และเป็นสิ่งที่ผมนำติดตัวไปถ่ายงานหลายครั้งล่าสุดนี้ด้วย นั่นคือกล้อง EOS 5D Mark IV และเลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM ที่ติดตั้งกับกล้อง ไม่มีอะไรอย่างอื่นอีก มันเป็นความท้าทายด้านความสร้างสรรค์และข้อพิสูจน์ว่าเราไม่ีจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์มากมายโดยไม่จำเป็นก็สามารถถ่ายภาพสวย ๆ ได้ แค่ใช้สมองเท่านั้นแหละครับ
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM f/2.2, 35 มม., 1/160 วินาที, ISO800
ภาพเด็กหญิงในครอบครัวเก่าแก่แถบทะเลสาบ Khovsgol ทางตอนเหนือของมองโกเลีย
ช่วยเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์แสบ ๆ หรือความทรงจำน่าประทับใจตอนที่คุณเดินทางไปถ่ายรูปในต่างประเทศหน่อยได้ไหม
โอโห พูดตรง ๆ เลยนะ มีเยอะมาก ในการเดินทางแต่ละครั้ง ผมเจอแต่ความทรงจำดี ๆ นะ แต่ตอนนี้ สิ่งที่ผมจดจำได้ชัดเจนที่สุดคือทริปล่าสุดตอนไปมองโกเลีย การได้ขี่ม้าขึ้นเขาเดินทางผ่านป่าไทกาทางตอนเหนือและอาศัยอยู่ในเต้นท์ชั่วคราวและกระท่อมหลังเล็ก ๆ ในหุบเขาลึกลับที่โอบล้อมด้วยธรรมชาติสีเขียวขจีใกล้กับพรมแดนไซบีเรียกับคนเลี้ยงกวางกลุ่มหนึ่ง เรานอนบนแผ่นไม้กระดาน ห่มผ้าบาง ๆ และต้องอาศัยความอบอุ่นจากเตาไม้ฟืนที่ตั้งอยู่กลางเตนท์ ตอนจะอาบน้ำ ต้องไปอาบในแม่น้ำ ซึ่งเป็นน้ำจากหิมะละลายบนเทือกเขา สุนัขวิ่งผ่านทุ่งหญ้า ส่วนกวางเรนเดียร์และม้ากำลังเล็มหญ้าอยู่ตรงเส้นขอบฟ้า ดอกไม้ป่าขึ้นกระจัดกระจายอยู่ทุกที่ ที่นี่สวยงามเหมือนอยู่บนสวรรค์เลยจริง ๆ
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/1.4, 35 มม., 1/2500 วินาที, ISO250
ชายหนุ่มบนหลังม้าในตอนบ่ายท่ามกลางที่ราบกว้างใหญ่ของมองโกเลียตอนเหนือ
การถ่ายภาพการเดินทางเป็นหนึ่งในหัวข้อเกี่ยวกับการถ่ายภาพที่คนค้นหากันมากที่สุด และเราก็รู้ด้วยว่าหลายคนอยากเป็นช่างภาพการเดินทาง ในความคิดของคุณ ต้องอาศัยอะไรบ้างจึงจะเป็นช่างภาพการเดินทางได้
ผมมักจะสงสัยอยู่บ่อย ๆ นะว่ามาทำอาชีพนี้ได้ยังไง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตัวผมเองยังคิดว่าภาพของผมไม่เหมือนกับภาพถ่ายทั่ว ๆ ไปของช่างภาพการเดินทางเลย ภาพถ่ายของผมหม่นหมองและเน้นอารมณ์กว่า ดิบกว่า และเข้าใจยากกว่า ผมมาจากสายงานสารคดีและวิจิตรศิลปร์ ซึ่งนั้นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ผลงานของผมแตกต่างจากของคนอื่น ๆ มากก็ได้ครับ
คำแนะนำของผมสำหรับคนที่อยากถ่ายภาพการเดินทาง คือออกไปผจญโลกกว้างซะ จะด้วยวิธีไหนก็ได้ เก็บเงิน แล้วก็ออกเดินทาง อย่าไปคิดว่าต้องมีอุปกรณ์ครบครัน พยายามทำตัวเบา ๆ และยืดหยุ่นครับ พาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์กระอักกระอ่วนมาก โยนฝาเลนส์ทิ้งไปแล้วพกกล้องไปด้วยเสมอ และเตรียมพร้อมถ่ายรูปสิ่งที่น่าสนใจเสมอ ทำตัวเป็นมิตรและเข้ากับคนง่าย และเข้าใจสถานการณ์ต่าง ๆ เห็นคุณค่าของทุกสิ่ง โดยเฉพาะความอบอุ่นและความมีน้ำใจของคนอื่น ยิ้มกว้าง ๆ และหัวเราะเข้าไว้ เพราะนี่เป็นภาษาที่ไม่มีพรมแดน
คุณคิดว่าช่างภาพการเดินทางต้องมีลักษณะนิสัย/อารมณ์แบบไหน
คุณต้องมองเห็นข้อดีในสถานการณ์ที่ไม่สะดวกสบายต่าง ๆ ครับ ไม่มีใครชอบคนขี้บ่นขี้หงุดหงิดหรอก แม้ว่าสิ่งต่าง ๆ จะดูสิ้นหวังแค่ไหนก็ตาม ให้คุณยิ้มไว้และอดทน ยิ้มเท่านั้น ยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างแล้วหัวเราะกับมัน ลุกขึ้นถ้าล้ม
EOS 6D, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/5, 35 มม., 1/200 วินาที, ISO200
โยคะตอนเช้าใต้รูปปั้นของ Ly Thai To ริมทะเลสาบฮว่านเกี๋ยม ใจกลางเมืองฮานอย ประเทศเวียดนาม
การมีพื้นฐานการถ่ายภาพสาขาอื่น ๆ มาก่อนมีประโยชน์หรือเปล่า
ผมคิดว่ามันช่วยให้ผมแตกต่างจากช่างภาพคนอื่นครับ ในการถ่ายภาพ การสร้างงานศิลปะ การเมือง และอะไรอย่างอื่นก็ตาม เรามีแนวโน้มว่าจะอยู่กับคนและความคิดที่คล้าย ๆ กันกับของเรา เปรียบเทียบคือ เหมือนเราเข้าไปอยู่ในห้องสะท้อนเสียง ซึ่งการทำแบบนั้นจะทำให้เกิดลูกโซ่ปฏิกิริยาขึ้นมา พอเราโยนความคิดและภาพจินตนาการออกไป มันก็จะสะท้อนกลับมาเรื่อย ๆ ดังนั้น ให้ออกมาจากตรงนั้นครับ หากคุณอยากจะเป็นช่างภาพการเดินทาง อย่าใช้เวลาไปกับการดูภาพถ่ายการเดินทาง แต่ให้ศึกษาภาพเขียน ฟังเพลงแปลก ๆ อ่านนิยายวิทยาศสตร์ หาอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าตรงกันข้ามกับสิ่งที่คุณอยากจะทำ แล้วก็หาความเชื่อมต่อให้เจอ
ความท้าทายที่จะต้องเจอแน่ ๆ ในการถ่ายภาพสาขานี้คืออะไรบ้างครับ
คนอื่นอาจจะบอกว่าช่างภาพสาขานี้เริ่มจะเยอะแล้วและผลงาก็ไม่ได้ดีเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมว่ามันไม่ถึงขนาดนั้นครับ ผมคิดว่ามันเป็นการมองโลกในแง่ลบมาก ความท้าทายหลัก ๆ ที่ผมเจอก็คือการไม่ค่อยได้อยู่บ้านเลย ทำให้การรักษาความสัมพันธ์หรือมิตรภาพเป็นเรื่องที่ท้าทาย เพราะคุณจะรู้สึกว่าคุณต่อกับใครไม่ค่อยติดเลย
EOS 5D Mark III, เลนส์ EF35 มม. f/1.4L II USM, f/5, 35 มม., 1/3200 วินาที, ISO400
ชายหนุ่มชาวพม่ากำลังเดินบนทางเท้าสีสันสดใสบริเวณใจกลางเมืองย่างกุ้ง พม่า
การมีแพล็ตฟอร์มโซเชียลมีเดียอย่าง Instagram และ Facebook มีประโยชน์ไหมในการถ่ายภาพ
ผมไม่ค่อยสนใจแพล็ตฟอร์มเหล่านี้เท่าไหร่ครับ ผมไม่มีบัญชี Facebook และผมก็ไม่ค่อยได้อัปเดตฟีด Instagram ตามมาตรฐานการถ่ายภาพเท่าไหร่ ผมชอบ Instagram และ Twitter และแพล็ตฟอร์มที่คล้าย ๆ กันนะ ผมคิดว่าเราควรเผยแพร่ผลงานของเราในนั้น แต่มันสิ้นเปลืองเวลาและพลังงานมากเลย ผมชอบออกไปข้างนอกมากกว่า
คุณเคยได้งานจากแพล็ตฟอร์มพวกนี้หรือเปล่า
ครับ ผมเคยได้งานสักหนึ่งหรือสองงานจากโซเชียวมีเดีย แต่นั่นไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตผมนะ ผมยังได้งานส่วนใหญ่ผ่านเครือข่ายในอุตสาหกรรม และคนอื่น ๆ จะไปบอกต่อกันเอาเอง นอกจากนี้ ผมยังได้งานจากอีเมลและการพบปะกันตัวต่อตัวตอนผมอยู่นิวยอร์กหรือฮ่ององ หรือไปเยือนเมืองใหญ่ ๆ ด้วข หลายคนอาจจะคิดว่าบรรณาธิการจะใช้เวลาทั้งวันไปกับการท่องโซเชียลมีเดียเพื่อหาผลงานเจ๋ง ๆ นะ แต่ผมคิดว่าพวกเขาส่วนใหญ่จะยุ่งกับการทำงานในอุตสาหกรรมของตัวเองที่นับวันจะซับซ้อน หลากหลาย และขาดคนมากขึ้นมากกว่า คนเราเดี๋ยวนี้หมกมุ่นกับยอดไลค์และการรีทวีต กับข่าวไวรัลมากเกินไป ไม่มีอะไรสามารถวัดคุณค่าของเราได้หรอกครับ ไม่ว่าจะในฐานะมนุษย์หรือช่างภาพ
การมีตัวตนอยู่บนโลกออนไลน์ที่มีขนาดใหญ่และเต็มไปด้วยผู้คนหลากหลายกลายเป็นเรื่องจำเป็นในทุกวันนี้ และโซเชียลมีเดียก็คือเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างตัวตนแบบนั้น แต่ทุกวันนี้ยังมีอีกหลายวิธีที่เราสามารถใช้แสดงศิลปะและภาพถ่าย ซึ่งจะถือว่าโง่มากเลยหากไม่ใช่ประโยชน์จากช่องทางเหล่านี้ ผมคิดว่าปัญหาเกิดจากการที่เราให้ความสนใจกับผู้ติดตามมากกว่าจะโฟกัสไปที่การสร้างผลงานครับ เรากำลังเข้าสู่ยุคที่มีการแชร์กันมากเกินไปแล้ว ซึ่งสำหรับผมแล้ว ผมอยากให้ชีวิตตัวเองมีความลึกลับน่าค้นหาบ้าง
สุดท้ายครับ คุณมีเคล็ดลับหรือคำแนะนำอะไรบ้างสำหรับคนที่อยากเป็นช่างภาพการเดินทาง
อย่าเอาเงินทั้งหมดมาลงทุนกับกล้องตรับ เหลือไว้ซื้อตั๋วเครื่องบิน รถไฟ หรือรถยนต์ โรงแรม วัคซีน อาหารดี ๆ และยาไล่แมลงบ้าง อย่าลืมหาซื้อกระเป๋าที่แข็งแรงทนทานและรองเท้าสวมสบายด้วยครับ
รับอัพเด ทล่าสุด ประกอบด้วยข่าว เคล็ดลับ และลูกเล่นต่างๆ โดยการลงชื่อสมัครเป็นสมาชิก!
ข้อมูลช่างภาพ
Aaron Joel Santos
Aaron Joel Santos คือช่างภาพเพื่องานบรรณาธิการและช่างภาพการเดินทางในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีรางวัลการันตีคุณภาพของผลงาน เขาทำงานให้กับบริษัท บริษัทตัวแทน และสำนักพิมพ์ชั้นนำของโลก The New York Times, The Wall Street Journal, Vice, TIME, Smithsonian, Travel + Leisure Southeast Asia และอื่น ๆ อีกมากมาย เราชอบกินอาหารทั่วโลกและชอบสะสมกล้องฟิล์มเก่า หนังสือ กล่องไม้ และศิลปะแนวไซคีเดลิคจากยุค 60
