การถ่ายภาพให้กับแบรนด์ใหญ่ๆ ในเมืองหลวงแห่งแฟชั่นอย่างนิวยอร์กซิตี้คือความใฝ่ฝันของช่างภาพหนุ่มสาวมากมาย เราได้พูดคุยกับช่างภาพแฟชั่นชาวสิงคโปร์อย่าง Lenne Chai (ฉบับภาษาอังกฤษ) (Instagram: @lenneigh) ซึ่งมาบอกเล่าประสบการณ์การทำงานในนิวยอร์กซิตี้และผลกระทบของประสบการณ์เหล่านั้นต่อทัศนคติและการถ่ายภาพของเธอ (ภาพทั้งหมดโดย Lenne Chai, เอื้อเฟื้อโดย Lenne Chai Photography)

ชุดภาพถ่ายสำหรับ Canon: Reinventing Perspectives, 2021
EOS R5/ EF100mm f/2.8L Macro IS USM

 

การย้ายถิ่นฐานสู่นิวยอร์กซิตี้: จากแรงบันดาลใจสู่การทำความฝันให้เป็นจริง

 

“ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผลงานของตัวเองโดดเด่นพอที่จะได้ตีพิมพ์ในสื่อสิ่งพิมพ์อเมริกัน ผลงานในนิตยสาร Teen Vogue คือประสบการณ์ที่เป็นเครื่องยืนยันและจุดประกายความคิดของฉัน”

 

สวัสดี Lenne! ครั้งล่าสุดที่เราสัมภาษณ์คุณสำหรับ SNAPSHOT คือในปี 2015 ในตอนนั้นคุณมีชื่อเสียงจากการถ่ายภาพให้กับสื่อสิ่งพิมพ์ทรงอิทธิพลและแบรนด์ดังระดับสากลอย่าง NYLON และ Harper’s Bazaar Singapore ก้าวถัดไปครั้งสำคัญที่เราได้ทราบคือ ในปี 2019 ตอนที่คุณย้ายไปนิวยอร์กเพื่อความก้าวหน้าในอาชีพ คุณช่วยเล่าให้เราฟังได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างนั้นบ้าง

สวัสดีอีกครั้งค่ะ! ฉันคิดว่าการสัมภาษณ์ครั้งล่าสุดของเราเกิดขึ้นหลังจากที่ฉันกลับมาสิงคโปร์ หลังจากทำงานที่ญี่ปุ่นไม่นานนัก ฉันคิดถึงการย้ายถิ่นฐานไปญี่ปุ่นอย่างจริงจัง เพราะฉันรับงานถ่ายภาพโฆษณาและบรรณาธิการให้กับลูกค้าในโตเกียวหลายราย และใช้เวลาเรียนภาษาญี่ปุ่นแบบเต็มเวลาตลอดทั้งปี

แต่ราวๆ ปี 2016 นิตยสาร Teen Vogue ได้ตีพิมพ์ผลงานของฉันทาง Instagram และ Tumblr ของพวกเขา และนั่นจุดประกายให้ฉันคิดถึงเรื่องการย้ายไปสหรัฐฯ แทน ผลงานชิ้นนั้นเป็นประสบการณ์ที่เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดี เพราะฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าผลงานของตัวเองจะโดดเด่นพอที่จะได้ตีพิมพ์ในสื่อสิ่งพิมพ์อเมริกัน

และนั่นคือจุดเริ่มต้นในการคิดถึงความก้าวหน้าทางอาชีพในสหรัฐอเมริกา

ใช่ค่ะ ทำให้นึกว่าบางทีฉันอาจมีโอกาสประสบความสำเร็จในตลาดสหรัฐฯ ฉันจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิส อันที่จริง หลายปีหลังจากนั้นตอนฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก Teen Vogue ก็ว่าจ้างให้ฉันถ่ายภาพต่างๆ สำหรับงานบรรณาธิการ ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ ได้วนมาบรรจบกันจริงๆ ฉันรู้สึกซาบซึ้งมากกับโอกาสทั้งหมดที่พวกเขามอบให้!

สุดท้ายคุณมาอยู่ที่นิวยอร์กซิตี้ได้อย่างไร

ตอนที่ฉันอยู่ลอสแอนเจลิสได้ราวครึ่งปี ฉันก็เริ่มคิดถึงเรื่องการย้ายไปอยู่นิวยอร์กอย่างจริงจัง การได้อาศัยอยู่ในเมืองหลวงแห่งแฟชั่นที่พูดภาษาอังกฤษได้หนึ่งในสองเมืองของโลกทำให้รู้สึกเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะเดินตามความฝันในการถ่ายภาพแฟชั่น ฉันติดต่อเอเจนซี่ถ่ายภาพในนิวยอร์กมากกว่า 70 แห่งเพื่อเสนอผลงาน จากนั้นบินไปประชุมด้วยตัวเองอีกหลายครั้ง ในวันสุดท้ายที่ฉันอยู่ที่นั่น ระหว่างการประชุมครั้งสุดท้าย ก็มีเอเจนซี่เสนอที่จะเป็นตัวแทนให้กับฉัน ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมาก

นั่นเป็นก้าวที่สำคัญจริงๆ การมีเอเจนซี่ช่วยคุณอย่างไรบ้าง

การได้วีซ่าเข้าไปทำงานในสหรัฐอเมริกาเป็นเรื่องยาก และฉันโชคดีมากที่เอเจนซี่ของฉันช่วยในเรื่องนั้นได้มาก

เอเจนซี่ช่วยให้คุณเป็นที่รู้จักมากขึ้นและได้รับโอกาสต่างๆ มากขึ้น พวกเขาจะจัดการประชุมต่างๆ และแนะนำงานที่ดีให้กับคุณ แม้ว่านิวยอร์กจะมีอุตสาหกรรมแฟชั่นและภาพถ่ายที่เฟื่องฟูมากและมีงานรองรับมากกว่าในสิงคโปร์ แต่การแข่งขันที่นี่ก็รุนแรงมากเช่นกัน ฉันรู้สึกขอบคุณที่เอเจนซี่ช่วยผลักดันผลงานของฉันอย่างมาก

คุณมีข้อแนะนำอย่างไรบ้างในการสร้างพอร์ตโฟลิโอส่วนตัวสำหรับผู้ที่รักจะเป็นช่างภาพและต้องการเดินบนเส้นทางเดียวกันนี้

ในเอเชีย ลูกค้าจะให้ความสำคัญกับช่างภาพที่มีความสามารถรอบด้านและสามารถถ่ายภาพได้หลากหลายประเภท แต่ฉันรู้สึกว่าลูกค้าในสหรัฐฯ ชอบช่างภาพที่มีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านที่ชัดเจน ลูกค้ามักจะมีสไตล์หรือลักษณะของภาพอยู่ในใจแล้ว ดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่พวกเขาจะเลือกช่างภาพที่ทำให้สิ่งที่พวกเขาต้องการออกมาสมบูรณ์แบบ ตอนที่นำเสนอผลงาน ลูกค้าถามฉันว่าทำไมพอร์ตโฟลิโอของฉันจึงมีภาพถ่ายหลากหลายประเภท ซึ่งฉันคิดว่ามันทำให้ลูกค้าเกิดความสับสน

ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำที่ดีที่เอเจนซี่ภาพถ่ายเคยให้กับฉัน คือ เมื่อคุณแสดงพอร์ตโฟลิโอกับเอเจนซี่ มันจะคล้ายกับเดทแรกอยู่สักหน่อย คุณจะไม่ต้องการแสดงทุกสิ่งทุกอย่างให้พวกเขาเห็นในครั้งเดียว แต่ต้องการกระตุ้นความสนใจด้วยการแสดงผลงานเพียงพอที่จะทำให้พวกเขารู้สึกสนใจใคร่รู้และสนใจมากพอที่จะติดต่อคุณอีกครั้ง

The Unbeatables, 2020
เลนส์ EOS 5D Mark IV/ 50mm f/1.4 lens

Buzzcut Season, 2020
EOS 5D Mark IV/ EF100mm f/2.8L Macro IS USM

 

ประสบการณ์ในนิวยอร์กซิตี้: การเข้าใจความแตกต่างทางวัฒนธรรม

 

“รูปแบบการทำงานในเอเชียมักจะเป็นแบบลำดับขั้นมากกว่าเล็กน้อย ดังนั้น การได้เห็นทีมงานในสหรัฐฯ ทำงานแบบประสานงานกันจึงเป็นเรื่องน่าสนใจทีเดียว”  

 

ก่อนที่คุณจะย้ายไปนิวยอร์กซิตี้ ประสบการณ์ส่วนใหญ่ของคุณอยู่ในเอเชีย เช่น ในญี่ปุ่นและสิงคโปร์ คุณได้พบกับความท้าทายอะไรบ้างในสภาพแวดล้อมใหม่

ฉันคงไม่พูดว่ามันเป็นความท้าทายโดยตรง แต่แน่นอนว่าวัฒนธรรมการทำงานในสถานที่ถ่ายภาพให้ความรู้สึกที่ต่างออกไป รูปแบบการทำงานในเอเชียมักจะเป็นแบบลำดับขั้นมากกว่าเล็กน้อย ดังนั้น การได้เห็นทีมงานในสหรัฐฯ ทำงานแบบประสานงานกันจึงเป็นเรื่องน่าสนใจทีเดียว ฉันรู้สึกสนุกที่ได้รับข้อมูลเชิงสร้างสรรค์จากทีมงานเกี่ยวกับการกำหนดทิศทางของภาพ ตัวอย่างเช่น อาจมีคำแนะนำในลักษณะที่ว่า “คุณได้ลองแบบนี้แล้วหรือยัง” “ลองทำแบบนี้ดีกว่าไหม” หรือ “ฉันคิดว่านี่จะเหมาะกับไอเดียมากกว่านะ”

คุณจัดการกับสิ่งเหล่านั้นอย่างไรพร้อมกับทำให้แน่ใจว่าภาพรวมจะยังคงออกมาสอดคล้องและสัมพันธ์กัน คุณต้องยึดมั่นในจุดยืนของตนมากขึ้นไหม

การมีความมั่นใจในความคิดเห็นของคุณเองเป็นสิ่งสำคัญ แต่ฉันก็เข้าใจเช่นกันว่าคนอื่นๆ ให้ความคิดเห็นแบบไม่ได้ใส่ใจนัก ซึ่งเราทุกคนล้วนแต่ต้องทำให้งานสำเร็จได้ด้วยตนเองทั้งนั้น ขณะที่ฉันพยายามอย่างดีที่สุดที่จะยืนยันทิศทางในภาพรวมเพื่อให้แน่ใจว่าผลลัพธ์จะเป็นเนื้อเดียวกัน ฉันก็เรียนรู้ที่จะเปิดกว้างมากขึ้น มีไหวพริบ และเป็นผู้ฟังที่ดีขึ้น

คุณคิดว่าประสบการณ์การทำงานในสหรัฐอเมริกาเปลี่ยนแนวทางในการถ่ายภาพของคุณอย่างไรบ้าง

ตอนยังเด็ก ฉันเข้าใจว่าการถ่ายภาพแฟชั่นคือการเน้นให้เห็นถึงแนวคิดด้านความงามที่ยึดยุโรปเป็นศูนย์กลาง หลังจากใช้ชีวิตในต่างประเทศ ฉันจึงตระหนักว่าสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ที่สุดที่ฉันสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ดีคือมุมมองแบบชาวสิงคโปร์ของฉัน ฉันได้รับแรงบันดาลใจจากประสบการณ์การเลี้ยงดูแบบสิงคโปร์ที่ไม่เหมือนใคร และตอนนี้ฉันก็สนุกกับการถ่ายภาพตัวแบบต่างๆ ผ่านเลนส์นั้น

ตัวอย่างเช่น ในการถ่ายภาพแฟชั่นให้กับ Harper’s Bazaar เมื่อไม่นานมานี้ ฉันต้องการแสดงความยกย่องเก้าอี้พลาสติกที่เราเห็นในโกปี๊เตี่ยม (ร้านกาแฟในท้องถิ่นสิงคโปร์) ในทุกๆ วัน และได้ทาเก้าอี้ด้วยสีพาสเทลสำหรับการถ่ายภาพ ที่ผ่านมาเก้าอี้เหล่านี้จะพบเห็นได้ทั่วไปจนฉันมองข้ามไป แต่ฉันก็เรียนรู้ที่จะรับรู้ในมุมมองที่ต่างออกไปในภาพนี้

Rest On Me ปี 2021
EOS R5/ RF50mm f/1.2L USM

 

โครงการในปัจจุบันและอนาคต

 

“ฉันเคยคิดว่า “ความสำเร็จ” คือการได้ทำงานร่วมกับแบรนด์หรือนิตยสารบางฉบับ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าเป็นเรื่องของความพึงพอใจในการทำงาน การสร้างสรรค์ และผลงานที่ออกมา”

 

ช่วยเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับโครงการล่าสุดที่ทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้นมากๆ หน่อย

ฉันได้ร่วมงานกับ [คู่ดูโอสตรีทแดนซ์ชาวสิงคโปร์] ScRach MarcS (ฉบับภาษาอังกฤษ) เพื่อถ่ายทำชุดภาพยนตร์สั้นๆ เกี่ยวกับการเต้นที่มีชื่อว่า “Spaces Between Us” ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากรูปแบบศิลปะดั้งเดิมที่กำลังจะเลือนหายไปในยุคสังคมเมืองของสิงคโปร์ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เช่น การแสดงงิ้วแบบดั้งเดิมในท้องถิ่นที่เรียกว่า “Wayang” และการสานหวาย (ฉบับภาษาอังกฤษ) ฉันถ่ายภาพยนตร์ชุดนี้ด้วยกล้อง EOS R5 และรู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ภาพยนตร์ได้ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในเทศกาลภาพยนตร์บางแห่ง

ประสบการณ์การถ่ายวิดีโอด้วยกล้อง EOS R5 ของคุณเป็นอย่างไรบ้าง

โอ้ เยี่ยมไปเลยค่ะ ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับกล้อง การถ่ายวิดีโอด้วยกล้องนี้จึงกลายเป็นช่วงเวลาที่แสนวิเศษ ฉันชอบคุณภาพของภาพถ่ายมากและการปรับแก้สีวิดีโอก็ทำได้ง่าย

กระบวนการสร้างสรรค์ภาพยนตร์ชุดนี้เป็นอย่างไร

เราร่วมมือกันทำงานดีมาก ฉันชอบที่ ScRach MarcS เป็นนักคิดที่มีความคิดสร้างสรรค์จริงๆ! เราพูดคุยกันในเชิงลึกเกี่ยวกับการถ่ายภาพยนตร์ทั้งในแง่ของไอเดียและการทำงาน พวกเขาพยายามอย่างมากที่จะทำให้แน่ใจว่าได้เพิ่มการออกแบบท่าเต้นเข้าไปในไอเดียด้วย และเราได้พูดคุยกันถึงการจัดแสงหรือการเคลื่อนกล้องว่าจะช่วยเสริมได้อย่างไรบ้าง

ภาพหน้าจอจาก Spaces Between Us: Wayang, 2021
วิดีโอถ่ายด้วย EOS R5
ดูวิดีโอฉบับเต็มที่นี่ (ฉบับภาษาอังกฤษ)

ฉันมักจะหางานอดิเรกใหม่ๆ ทำนอกเหนือจากการถ่ายภาพเสมอ และโครงการนี้ก็เข้ามาเพราะ Rachel จาก ScRach MarcS ได้มาเป็นครูสอนเต้นให้กับฉัน การได้เรียนรู้การเต้นสอนให้ฉันทราบถึงวิธีจัดการและแก้ไขการทำงานร่วมกันให้ดีขึ้น เช่น การนำแนวคิดการรับรู้สัมผัสทางดนตรีของ Rachel มาใช้ ทำให้ฉันได้เรียนรู้วิธีเน้นส่วนต่างๆ ของการเคลื่อนไหวให้เหมาะกับการออกแบบท่าเต้นของพวกเขาได้ดียิ่งขึ้นระหว่างขั้นตอนการตัดต่อวิดีโอ

 

นี่ดูเป็นหกปีที่เต็มไปด้วยเหตุการณ์สำคัญ แนวคิดเรื่องความสำเร็จของคุณเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง

ตอนฉันเป็นเด็ก ความสำเร็จคือการได้ทำงานร่วมกับแบรนด์หรือนิตยสารบางฉบับ ปัจจุบัน ความสำเร็จสำหรับฉันคือความพึงพอใจในการทำงาน การสร้างสรรค์ และผลงานที่ออกมา

ขอบคุณสำหรับการสนทนา Lenne! เราขอให้คุณประสบความสำเร็จในอนาคต

 

---

อะไรคือแรงบันดาลใจที่ทำให้ช่างภาพคนอื่นๆ หันมาสนใจถ่ายภาพและยังคงถ่ายภาพต่อไปเรื่อยๆ ช่างภาพที่เป็นที่ยอมรับประสบความสำเร็จได้อย่างไร ทำความรู้จักช่างภาพ Canon คนอื่นๆ และเรื่องราวของพวกเขาได้ใน:
Roberto Valenzuela: การจะเป็นช่างภาพงานแต่งงานมือหนึ่งนั้นต้องทำอย่างไรบ้าง
บทสัมภาษณ์ Kayden Ee ช่างภาพสัตว์ป่าวัย 14 ปี 
บทสัมภาษณ์ช่างภาพชื่อดัง Hajime Kamiiisaka (2): เคล็ดลับจากมืออาชีพ
แรงบันดาลใจจาก Canon: บทสัมภาษณ์ Bang Dzoel
Goto Aki: เปลี่ยนอาชีพเพื่อเดินตามความฝันในการถ่ายภาพ
ภูมิทัศน์ในฝัน: บทสัมภาษณ์ Shirley Wung

 

---

---