ในตอนที่ 1 เราได้เรียนรู้เทคนิคการแพนกล้องเพื่อถ่ายภาพกีฬาแข่งรถให้ดียิ่งขึ้นไปบ้างแล้ว ในตอนที่ 2 ของบทความ 2 ตอนนี้ เราจะยกระดับขึ้นไปอีกด้วยเคล็ดลับและเทคนิคโดยละเอียดในการถ่ายภาพ 2 ประเภทที่มีความท้าทายเป็นพิเศษ  (เรื่องโดย: Hirohiko Okugawa จากคู่มือการถ่ายภาพด้วย EOS R7 โดย Digital Camera Magazine)

EOS R7/ EF100-400mm f/4.5-5.6L IS II USM/ FL: 164 มม. (เทียบเท่า 262 มม.)/ Shutter-priority AE (f/5, 1/30 วินาที)/ ISO 100/ WB: อัตโนมัติ

 

3. ให้ยานพาหนะที่กำลังเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงข้ามเข้ามาอยู่ในภาพด้วย

ดังที่เราได้เห็นในตอนที่ 1 ความรู้สึกของความเร็วที่สื่อออกมาจากภาพถ่ายแบบแพนกล้องนั้นไม่ได้มาจากตัวยานพาหนะ แต่มาจากภาพเบลอจากการเคลื่อนไหวขององค์ประกอบที่อยู่โดยรอบ สิ่งใดก็ตามที่เคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงข้ามกับการแพนกล้องของคุณจะทำให้เกิดภาพเบลอจากการเคลื่อนไหวที่ชัดเจนกว่าองค์ประกอบที่อยู่นิ่ง เช่น สิ่งแวดล้อม ซึ่งจะทำให้รู้สึกถึงความเร็วได้มากยิ่งขึ้น เมื่อโอกาสมาถึง ให้ถ่ายภาพโดยใช้มุมกว้างขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้รถยนต์คันที่สองเข้ามาอยู่ในเฟรมภาพด้วย ดังภาพที่ผมถ่ายไว้ด้านบน

การจัดองค์ประกอบภาพดูน่าสนใจและมีพลังมากกว่าเมื่อมีรถยนต์คันที่ 2 อยู่ในโฟร์กราวด์

เคล็ดลับระดับมือโปรข้อที่ 1: พิจารณาถึงลักษณะของการแข่งขัน เช่น จำนวนรถที่เข้าแข่งขัน ฯลฯ

ในการถ่ายฉากดังกล่าว คุณจะต้องให้รถ 2 คันซึ่งเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงข้ามกันอยู่ใกล้กันมากพอเพื่อให้สามารถถ่ายไว้ในเฟรมเดียวกันได้ ส่วนหนึ่งอาจขึ้นอยู่กับดวง แต่ลักษณะบางอย่างของการแข่งขันจะช่วยให้คุณมีโอกาสถ่ายภาพได้มากขึ้น เช่น

- มีรถเข้าแข่งขันเป็นจำนวนมาก
- ต้องแข่งขันด้วยจำนวนรอบที่มากขึ้น

หากการแข่งขันนั้นมีรถยนต์น้อยมาก โอกาสในการถ่ายภาพของคุณอาจไม่มีวันมาถึงไม่ว่าจะอดทนรอนานสักเท่าใด! Super GT เป็นตัวอย่างการแข่งขันที่มักจะมีคุณสมบัติทั้งสองข้อข้างต้น

เคล็ดลับระดับมือโปรข้อที่ 2: ปรับหน้าจอ Live View ของคุณให้เรียบง่าย

 

4. ภาพจากด้านหน้าที่หยุดรายละเอียดไว้ขณะอยู่บนโค้งรูปตัว S

EOS R7/ RF100-500mm f/4.5-7.1L IS USM/ FL: 300 มม. (เทียบเท่า 480 มม.)/ Shutter-priority AE (f/5.6, 1/800 วินาที, EV -0.3)/ ISO 320/ WB: อัตโนมัติ

เทคนิคทั้ง 3 ข้อที่เราได้อธิบายไปแล้ว รวมถึงเทคนิค 2 ข้อในตอนที่ 1 ต่างก็เป็นเทคนิคการแพนกล้องที่ใช้ความเร็วชัตเตอร์ต่ำ แต่เทคนิคสุดท้ายของเราใช้วิธีตรงข้าม นั่นคือเราจะกลับไปใช้ความเร็วชัตเตอร์สูงเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของยานพาหนะ เป้าหมายของเราไม่ใช่แค่การถ่ายภาพยานพาหนะที่กำลังเคลื่อนที่ แต่เป็นภาพจากด้านหน้ารถที่กำลังเคลื่อนตัวผ่านโค้งรูปตัว S หรือโค้งชิเคน*แบบอื่นๆ

*โค้งชิเคน: ช่วงหนึ่งในสนามแข่งรถที่มีความท้าทายเนื่องจากมีส่วนโค้งในทิศตรงข้ามติดต่อกัน

กล้องมิเรอร์เลสทำให้การถ่ายภาพเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

กล้องมิเรอร์เลสทำให้มีความเป็นไปได้มากขึ้นในการถ่ายภาพหน้าตรงบนโค้งรูปตัว S หรือโค้งชิเคน

ในยุคของกล้อง DSLR ซึ่งพื้นที่ครอบคลุม AF นั้นจำกัดกว่านี้มาก ช่างภาพส่วนใหญ่จะใช้ AF จุดเดียวเพื่อให้แน่ใจว่าจะสามารถโฟกัสได้ดีที่สุดในฉากเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม นั่นหมายความว่าเราจะต้องเลือกว่าจุดตัดใดที่เราต้องการใส่เข้ามาในภาพ ด้านซ้ายหรือด้านขวา แล้วตัดอีกฝั่งหนึ่งทิ้งไป

แต่สำหรับกล้องแบบ EOS R7 คุณสมบัติการติดตามตัวแบบนั้นรวดเร็วและน่าเชื่อถือพอที่จะติดตามยานพาหนะได้ทันในขณะที่กำลังเข้าโค้งติดต่อกัน ปัจจุบันนี้เราจึงสามารถใช้ประโยชน์จากโอกาสในการถ่ายภาพแต่ละครั้งได้อย่างเต็มที่

อ่านเพิ่มเติมได้ที่
คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับการตั้งค่ากล้อง: การจัดองค์ประกอบภาพทำได้ง่ายขึ้นในกล้องมิเรอร์เลสใช่หรือไม่
รู้จักกับเทคโนโลยีของ Canon: Dual Pixel CMOS AF คืออะไร

เคล็ดลับระดับมือโปร: ใช้ฟังก์ชั่นการเลื่อนค่าเองเพื่อจัดการกับความสว่างที่ผันผวนอย่างรุนแรงโดยอัตโนมัติ

ควบคุมความเร็วชัตเตอร์และความไวแสง ISO ได้แม้รูรับแสงบนเลนส์ของคุณจะมีข้อจำกัด

การใช้โหมดเปิดรับแสงกึ่งอัตโนมัติ เช่น โหมด Shutter-priority AE (Tv) ช่วยให้ผมสามารถใช้สมาธิไปกับส่วนที่ต้องอาศัยความสร้างสรรค์ได้ ผมสามารถควบคุมความเร็วชัตเตอร์ได้ และกล้องจะปรับการตั้งค่าอื่นๆ เพื่อให้ได้ระดับแสงที่เหมาะสม ผมตั้งค่าความไวแสง ISO แบบแมนนวลเพื่อให้เกิดเม็ดเกรนน้อยที่สุดและให้รายละเอียดคมชัดสูงสุด

ฟังก์ชั่นการเลื่อนค่าเองจึงเป็นวิธีที่มีประโยชน์สำหรับสถานการณ์นี้ เมื่อคุณใช้โหมดกึ่งอัตโนมัติและภาพที่ได้ดูมืดหรือสว่างเกินไปเนื่องจากข้อจำกัดของอุปกรณ์ ฟังก์ชั่นนี้จะยกเลิกค่าการเปิดรับแสงที่ตั้งแบบแมนนวลเพื่อให้ได้ระดับแสงที่ถูกต้อง

เมื่อใช้ฟังก์ชั่นการเลื่อนค่าเองร่วมกับโหมด Tv ผมจึงสามารถควบคุมความเร็วชัตเตอร์ได้อย่างเต็มที่ ซึ่งต่างจากการตั้งค่า “ความเร็วชัตเตอร์ต่ำสุดระหว่างใช้ ISO อัตโนมัติ” กล้องจะเพิ่มค่าความไวแสง ISO เมื่อไม่สามารถตั้งค่าที่ต้องการเพื่อให้มีระดับแสงที่เหมาะสมได้เท่านั้น นอกเหนือจากนี้ กล้องจะใช้ค่าที่ผมตั้งไว้

 

4B (แบบต่างๆ): ภาพถ่ายจากด้านหลัง

EOS R7/ EF300mm f/2.8L IS II USM/ FL: 300 มม. (เทียบเท่า 480 มม.)/ Shutter-priority AE (f/3.5, 1/800 วินาที, EV -0.3)/ ISO 100/ WB: อัตโนมัติ

ในการถ่ายภาพจากด้านหลัง รถยนต์จะพุ่งเข้ามาในเฟรมภาพทันที จึงทำให้การถ่ายภาพเป็นเรื่องที่ท้าทายยิ่งกว่าสำหรับทั้งช่างภาพและตัวกล้อง เมื่อเทียบกับการถ่ายภาพจากด้านหน้าตรงซึ่งตัวรถจะเคลื่อนที่เข้าหาคุณ

เคล็ดลับ: อย่าลืมเปิดฟังก์ชั่นติดตามตัวแบบ!

สำหรับกล้องอย่าง EOS R7 คุณสมบัติการติดตามตัวแบบทำให้การถ่ายภาพอย่างแม่นยำและคมชัดเป็นเรื่องที่ง่ายดายขึ้นมาก เมื่อเปิดใช้งานโหมด Vehicle-priority ในเมนู “ตัวแบบที่ต้องการตรวจจับ” กรอบติดตามตัวแบบจะปรากฏขึ้นที่ตัวยานพาหนะทันทีที่เข้ามาในเฟรมภาพ!

ในภาพนี้ ผมไม่จำเป็นต้องจัดองค์ประกอบภาพใหม่เพื่อติดตามยานพาหนะ เนื่องจากกล้องคอยติดตามตัวแบบอยู่ไม่ว่าที่จุดใดในเฟรม แม้ในขณะเคลื่อนไปทางซ้ายและขวา ซึ่งจะไม่สามารถทำได้เลยหากใช้วิธี AF จุดเดียวแบบดั้งเดิม

อ่านเพิ่มเติมได้ที่
เผยโฉมคุณสมบัติ AF ของกล้อง EOS R3

เคล็ดลับพิเศษ: ควรใช้เลนส์รุ่นใดในการถ่ายภาพกีฬาแข่งรถ

เลนส์ RF คือเลนส์ที่ดีที่สุดสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพและความเร็วของ AF สำหรับกล้องในระบบ EOS R เลนส์ซูมเทเลโฟโต้จะให้ความยืดหยุ่นสูงสุดในการจัดเฟรมไม่ว่าจากฝั่งใดของสนาม

ด้านล่างนี้คือเลนส์ซูมเทเลโฟโต้ RF สองรุ่นที่โดดเด่น ทั้งสองรุ่นมาพร้อมกับเมาท์ขาตั้งกล้องและสามารถใช้ได้กับอุปกรณ์ขยายระยะเลนส์ Extender RF1.4x และ Extender RF2x เพื่อระยะที่เพิ่มขึ้น